خالص سازی و تعیین خصوصیات آنزیم لیپوکسیژناز از سویا و اثر فلزات بر روی آن

: لیپوکسیژناز طی چندین مرحله با استفاده از رسوب با بوتانول، استن، سولفات آمونیوم،سانتریفیوژ روی ستون کروماتوگرافی ژل سفادکس 150 g-از سویا جداگردید. در هر مرحله از خالص سازی، مقدار پروتئین ( به روش برادفورد) و فعالیت آنزیم ( به روش گوکمن وهمکاران ) اندازه گیری شد. تخلیص آنزیم باروش الکتروفورز روی ژل پلی اکریل آمید صورت گرفت.در این مطالعه، مقدار آنزیمی که در هر دقیقه ، یک میکرومول لینولئیک اسیدرا به 13 - هیدروپروکسی اکتا دکا دی انوئیک اسید تبدیل می کند، یک واحد فعالیت در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج حاصل از الکتروفورز نمونه استخراج شده بر روی ژل پلی اکریل آمید، جداسازی آنزیم لیپوکسی ژنازرا مورد تایید قرار می دهد. به علاوه اندازه گیری فعالیت ویژه و بازده کار در فراکشن های حاوی آنزیم نشان داد که با روش به کار رفته در این مطالعه موارد فوق به ترتیب 41/1واحد بین المللی بر میلی گرم پروتئین و 1.9درصد می باشد.با افزایش غلظت لینولئیک اسید فعالیت آنزیم نیز افزایش یافت. همچنین نشان داده شد که منیزیم و منگنزبه طور جداگانه درغلظت20 میکرو مولار قادرند فعالیت آنزیم را به ترتیب 40.2 و43.2 درصد کاهش دهند ولی یون آهن باعث افزایش فعالیت آنزیم می شود. بحث: نتایج حاصل این مطالعه نشان می دهد که بهترین غلظت لینولئیک اسید، دما وph برای آنزیم لیپوکسیژنازبه دست آمده از سویا به ترتیب برابر 50 میلی مولار،20 درجه سانتی گراد و6.2 است ومنیزیم ومنگنز فعالیت آنزیم را کاهش می دهد. km آنزیم مساوی با 5.55 میکرومولارمی باشد.